Vrijdag 7 oktober Het is eindelijk weer zover, een weekendje vogelen op Vlieland samen met vele andere vogelaars. Ik ga samen met Hiele, Jacob, Jaap en Vincent. Huisje Veerman 1 is voor ons het hele weekend beschikbaar. Kleine vliegenvanger, Vlieland De weersvoorspelling voor vandaag en de rest van het weekend zien er niet al te best uit, we moeten er maar het beste van maken. De wind is in ieder geval gunstig vandaag, Noordwest 7 a 8. Dit moet toch een leuke zeetrek opleveren? We stappen aan boord en zien weer vele bekenden. Na een bakje koffie besluiten we het dek op te gaan, kom maar op met die zeevogels. Als we aankomen in de haven is de oogst van de overtocht, ongeveer dertien grote jagers, een kleine jager en vijf jan van genten. Niet slecht voor de Waddenzee, dit belooft nog wat voor de Noordzee. We checken in en brengen onze spullen naar het huisje. Wat nu, naar de zee of eerst de witbandkruisbekken proberen te zien? We kiezen ervoor om naar zee te gaan, naar het strandpaviljoen om precies te zijn. We zien daar een paar grote jagers, kleine jagers, jan van genten en zwarte zee-eenden. Maar helaas niet de grote aantallen die wij verwacht hadden. Dan worden de witbandkruisbekken gepiept. We besluiten om onze spullen op te pakken en de kruisbekken in te tikken. Dit zal helaas niet lukken omdat ze na ongeveer tien minuten al weer weg waren. We hebben nog een uurtje gewacht, zonder resultaat. Jacob, Jaap en ik besluiten om naar de kleine vliegenvanger te gaan en ter hoogte van die plek ook weer over zee te kijken. Hiele blijft op de plek van de Witbandkruisbekken en Vincent gaat de omgeving van Eureka onveilig maken. De kleine vliegenvanger laat zich kort maar krachtig zien, nu op naar zee. We vinden een leuk plekje waar we leuk met z’n drieën kunnen zitten. In tegenstelling tot bij het strandpaviljoen vliegt het hier wel af en aan van de vogels. Honderden jan van genten, vele grote jagers, kleine jagers, middelste jagers waarvan één met lepels. Jacob pikt een vaal stormvogeltje op die ploeterend door de branding vliegt. We zien verder nog dwergmeeuwtjes, zeekoeten, drieteenmeeuwen en een roodkeelduiker. Dan voegen ook Durk en Rudy zich bij ons. Durk ontpopt zich al gauw tot Durk de Pijlenman, want binnen de kortste keren pikt hij een Grauwe en een Noorde pijlstormvogel op. Met de Noordse pijlstormvogel ben ik wel heel blij omdat dit voor mij een nieuwe soort is. Na al die uren aan zee de afgelopen jaren is het mij niet gelukt om deze soort te zien, of ik stond te plassen of ik kon de vogel niet oppikken, altijd was er wel wat. Maar nu dus eindelijk binnen. Durk bedankt! Na een paar uurtje houden we het voor gezien. We gaan Vincent helpen om de Kleine vliegenvanger te vinden en daarna gaan we nogmaals naar de kruisbekken die weer ter plaatse zijn. Maar ook nu worden de kruisbekjes weer gedipt. Het blijkt toch nog lastiger dan gedacht. ’s Avonds lekker uit eten en daarna naar Tante Pé voor een welverdiend biertje, om half twee rollen we het bed in. De wekker staat op half zeven, het plan is, gezien de voorspellingen, om dan weer naar zee te gaan. We zullen zien. Zaterdag 8 oktober We zijn niet de eersten, maar bij het eerste licht zitten we weer aan zee. Hiele is achter gebleven, hij gaat de witbandkruisbekken weer proberen. Anders gezegd, hij houdt niet van zeetrek :). Het waait nog steeds krachtig, af en toe een bui, maar helaas weing zeetrek. Een paar grote jagers, dwergmeeuwtjes, grote stern en jan van genten, daar moeten we het mee doen. Na een uurtje houden we het dan al snel voor gezien. Vincent, Jacob en ik besluiten om via de duinen richting het posthuis te vogelen en dan via de waddenkust weer terug naar het dorp. Het lijkst er op dat er weer veel aanvoer van vogels is geweest, veel graspiepers, kneutjes en tapuiten. Dan zien we wat anders op het pad, een strandleeuwerik, deze laat zich rustig bekijken tijdens een pittige regenbui. Verderop zien we twee ijsgorzen rustig foerageren op het pad. We willen afstappen om foto’s te maken, maar dan zien we een auto van staatsbosbeheer aankomen (de enige auto op het eiland J) , die ons teken van stoppen niet ziet, niet wil zien of niet begrijpt, met als gevolg weg ijsgorzen. Helaas, we gaan weer verder. Ondertussen hebben we een piep binnen gekregen van een naar west vliegende steppenkiekendief. Wij gaan op een hoge duin staan op het smalste gedeelte van het eiland, je kunt vanaf dit punt de noordzee en waddenzee zien. Helaas geen steppekiekendief. We fietsen richting bomenland, we zetten de fietsen neer en gaan lopend verder. We planten ons neer op het veldje midden in het bos. We zien en horen, kleine barmsijsen, appelvink, grote gele kwikstaart, kruisbekken, beflijster, bladkoning en een bonte vliegenvanger. De laatste hebben we helaas te kort gezien om een withals uit te sluiten. Later die dag wordt hier trouwens nog een kleine vliegenvanger gevonden. We gaan verder naar de Oude Eendenkooi, hier zien we verder niet veel soeps. Dan besluit Vincent om weer naar het dorp te gaan, Jacob en ik gaan verder. We kammen Lange paal nog uit, ook hier niet veel activiteit. We rijden rustig verder richting het dorp, met onderweg nog een slechtvalk, als we een telefoontje krijgen van Vincent dat hij, samen met Jaap en Hiele, de witbandkruisbekken in beeld heeft. Het rustig fietsen wordt ingeruild voor de wat snellere trend en binnen 10 minuten zijn we ter plaatse. Wat we dan zien zijn een nee schuddende Hiele, Jaap en Vincent, anders gezegd, ze zijn niet meer in beeld. Ze zijn het “bekende” eikje ingevlogen. Jacob zet de scoop op het boompje en binnen een paar seconden roept hij, ze zitten daar. Ik kijk ook snel door de scoop en inderdaad beide vogels zijn leuk in beeld. Ik kijk daarna om me heen en zie van alle kanten vogelaars in draf naar ons toekomen. Binnen de kortste keren staat het weer vol om de vijver. Na een tijdje houden we het voor gezien, we gaan verder met vogelen. We zien dan nog een paarse strandloper, sneeuwgors en een zeekoet in de jachthaven. Als we later nog even in de buurt van de school staan zien we nog twee appelvinken overvliegen. ’s Avonds maar even mijn twee nieuwe soorten gevierd met een biertje in tante Pé. Wat een afsluiter van deze dag. Aziatische roodborsttapuit, Stortemelk Vlieland Zondag 9 oktober Ook nu weer vroeg uit de veren. Vandaag vogelen in de Oosthoek van het eiland, samen met Vincent en Jacob. Jaap gaat terug naar huis vanwege de verjaardag van zijn zoon, Hiele doet het even rustig aan en zou later aansluiten. Er is sprake van veel trek, graspiepers en vinken voeren de boventoon. Aangekomen in de oosthoek valt het op dat wij niet de enigen zijn die dit idee hadden. We kammen de hoek naast Stortemelk uit waarbij we een aantal beflijsters tjakkend uit struikjes zien vliegen. Dan horen we plotseling iemand schreeuwen grote pieper! Gelijk horen wij ook het geluid en kunnen de vogel oppikken. De grote pieper is een nieuwe soort voor mij. Ik ben er nooit achteraan geweest, omdat mijn motto is: die komt nog wel een keer. Dit betekent nog wat voor vandaag. Drie grote gele kwikstaarten lopen rustig te foerageren op een pad naast de camping. Op de camping horen we een boomleeuwerik overvliegen, verder veel graspiepers, kneutjes en vinken. Dan zien we Sander Bot opgewonden rennen richting de westkant van de camping. Een Aziatische roodborsttapuit!!!! We lopen nu ook opgewonden naast Sander om ook deze vogel bij te schrijven. Daar aangekomen is de vogel goed in beeld. Hij laat zich mooi zien op de verschillende paaltjes en hekjes. Alweer een nieuwe soort voor mij, de vierde van dit weekend. Dan gaat ook Jacob rustig fietsend naar de haven om richting huis te gaan. Hiele, Vincent en ik blijven over. Dan krijgen we een piepje van een dwerggors die zeer handtam is en zich ook bevindt in de Oosthoek. Dan deze ook nog maar even meepikken, onderweg zien we nog een smelleken. De dwerggors is inderdaad behoorlijk tam en laat zich dus zeer mooi bekijken. Beter dan de vogel van twee jaar terug, ook op Vlieland. Ondertussen begint het te spetteren. Dit zou niet meer ophouden, maar alleen maar erger worden. We gaan de kroeg in, na genieten van het mooie weekend met voor mij vier nieuwe soorten. Daarnaast ook nog eens aardig wat soorten voor de Friese jaarlijst 2011, waarbij het totaal nu staat op 249. Het Bockbiertje smaakte daarom logischerwijs heerlijk.
1 Reactie
Rudy
16/11/2011 05:05:55 am
Dat ging wel héél gemakkelijk met dit witbandkruisbekken!! Ik ken een paar mensen die er iets meer moeite en tijd voor hebben moeten doen... ;-)
Antwoord
Laat een antwoord achter. |
Berichten 2011Laatste vogeluitje en korte résume 2011 Archief
December 2011
|