Al een paar weken zit er een Amerikaanse Oeverloper in Medemblik. De vogel laat zich regelmatig mooi bekijken als ik de foto's mag geloven op het internet. Omdat ik niet echt buiten Friesland of de Top of Holland twitch, heb ik deze soort nog nooit gezien. Het toeval wil dat we op zaterdag 31 januari richting Zuid Holland moeten voor het concert van De Vrienden Van Amstel Live. Dit betekent dat we op een paar kilometer langs de plek van Amerikaanse Oeverloper rijden. Dan toch maar even een paar kilometer omrijden. We hebben niet zo heel lang om de vogel te zoeken, een kwartiertje maximaal, maar ik ga het toch proberen. De strandjes leveren behalve vieze en natte schoenen, niets op. Het is grijs en grauw, dus al snel hou ik het voor gezien. Morgen op de terugweg maar weer even proberen. Als ik later op waarneming.nl kijk, blijkt dat de vogel niet op de plek zat waar wij gezocht hebben, maar dat de vogel op een andere plek gezien was. Na een super leuke en gezellige avond in Ahoy, rijden we zondagmiddag opnieuw naar de Amerikaanse Oeverloper. Nu hopelijk naar de goede plek. Anita gelooft het dit keer wel, ze wil niet weer natte voeten en blijft daarom in de auto zitten. Dit was eigenlijk wel verstandig, want na een paar meter het gebied in te hebben gelopen staan mijn schoenen al onder het water. Maar ja, toch maar even doorlopen. Er lopen nog twee vogelaars. Ik vraag of ze de Oeverloper al gezien hebben. Nee is hun antwoord. Een week geleden wel, toen zat hij op de strandjes een eindje verderop. We komen nu voor de Ijseenden. Mmmmm, ik dus niet. Ik kijk wat naar links en zie al snel een steltje met opwippende staart lopen. Dat moet wel de Amerikaanse Oeverloper zijn. Ik waarschuw de andere vogelaars dat de vogel hier toch wel loopt. De vogel komt steeds dichterbij en foerageert na een tijdje op nog geen vier meter van ons af. Het zonnetje in de rug en genieten maar. De kleine zwarte vlekjes op de kont zijn goed te zien. Maar voor de rest lijkt de vogel toch wel heel veel op de bij ons algemene Oeverloper. Na ongeveer een half uurtje hou ik het voor gezien. Ik moet nogmaals door de modder en het vele water richting de auto. Ach dit had ik er wel voor over. Maandagmiddag 2 februari. Ik zit samen met wat collega's in de kantine aan de lunch als er om 12:12 een appje binnenkomt op de Grunn Twitchers Appgroep. Jacob Bosma; Eh, ik heb een adulte grijze junco bij de volkstuintjes naast m'n huis. Nog geen ring kunnen vinden.....Nu uit beeld, hoog in de bomen. Heb foto. Vanaf dat moment zit ik niet meer lekker op m'n gemak. Als de pauze afgelopen is, ga ik weer naar mijn werkplek. Ik probeer te werken, maar mijn gedachten aan de Grijze Junco houden dit tegen. Ik zoek op het internet wat informatie over de Grijze Junco. Er is er ooit eentje in Nederland waargenomen in 1962. Dit betrof een uitgeputte vogel die tijdens een sneeuwstorm werd gevangen en vervolgens tot zijn dood in een volière verbleef. Ik zoek verder naar wat foto's als er bericht van Martin komt dat de vogel weer in beeld is. Aaaiii, nu moet ik toch zorgen dat ik vervoer krijg om richting Beijum te gaan. Vanaf het werk is dit met de auto ongeveer 10 minuten rijden. Ik vraag via de groepsapp of er iemand is die langs het station rijdt en mij kan oppikken. Ik vraag ondertussen ook een collega (Jurgen) of ik zijn auto mag lenen. Dit kan, maar om half 3 moet ik dan sowieso weer terug zijn. Samen met Jurgen loop ik naar zijn auto. Dan krijg ik een belletje van Martijn Bot dat hij mij wel kan oppikken bij het station. Hier ben ik heel blij mee,want half drie uiterlijk weer op het werk zijn is niet echt een prettig gevoel. Stel dat ik de vogel dan nog niet heb gezien. Binnen een paar minuten sta ik bij het station en zit ik bij Martijn in de auto. Met een dosis gezonde spanning naderen we Beijum. We parkeren de auto bij de Hornbach, zoals geadviseerd is en lopen naar de volkstuintjes. We zien al wat vogelaars. Dus we zitten goed. De vogel is volgens Alwin al een tijdje niet in beeld geweest maar de vogel heeft wel een patroon en zal vanzelf weer tevoorschijn komen. Na een tijdje wordt de vogel eindelijk gevonden. Hij laat zich even mooi zien en verdwijnt dan weer over het dak van de huizen. Weer wordt het zoeken. In ongeveer 2 uur tijd laat de vogel zich een paar keer zien. De spanning is er af. Er kan even gepraat worden met de vele bekenden. Om een uurtje of drie wil ik eigenlijk wel weer naar het werk toe. Martijn wil graag nog even blijven om met goed licht een foto van de vogel te maken. Anne van der Wal is zo vrij om mij een lift te geven naar het Cascadeplein. Martijn en Anne nogmaals bedankt voor de lift en Jacob bedankt voor de Grijze Junco! Twee nieuwe soorten in 2 dagen. Dit gebeurt niet al te vaak. De volgende dag ga ik in de pauze opnieuw naar de Grijze Junco. Alex, mijn collega en ook vogelaar is met de auto en wil de vogel ook graag zien. Nu heb ik mijn camera mee. Wellicht dat ik vandaag een foto kan maken. Opnieuw is het zeer druk met vogelaars. Er zijn zelfs cameraploegen aanwezig om het gebeuren te filmen. En ja, wie waren er 's avonds in beeld bij SBS Hart van Nederland, Alex en Marchel :). De vogel liet zich even leuk bekijken, maar een foto zit er vandaag niet in. Daarna nog even gezellig bijgepraat met Jaap en Noor. De pauze is weer goed besteed. Dirk bedankt dat ik jouw foto's hier mag laten zien.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Berichten 20152015 in vogelvlucht Archief
December 2015
|