Ieder jaar is het weer leuk om op 1 januari te beginnen met het invoeren van de soorten vogels die je ziet. Enthousiast voer ik dan ook mijn eerste huismus of merel in. Soorten die ik normaal gesproken de rest van het jaar niet meer invoer. Om op 1 januari toch wat meer soorten te zien dan een merel en een huismus, is het een traditie geworden om op nieuwjaarsdag te gaan vogelen. Zo ook dit jaar. Ik begin bij de zuidkant van het Lauwersmeer en eindig bij Frieslands buitendijks. In totaal zie ik deze dag 72 soorten waaronder een paar leuke soorten zoals, raaf, zeearend, ruigpootbuizerd, topper, kleine zilverreiger, vuurgoudhaantje en ransuil. Helaas geen mega zeldzaamheid dit keer zoals de grijze wouw van 1 januari 2018. Al met al ben ik dik tevreden met de opbrengst. Ik kan het iedereen aanraden om op nieuwjaarsdag te gaan vogelen. Op 4 januari heb ik aan het eind van de middag, het was erg grijs en grauw een rondje gelopen door het bos Fogelsanghstate nabij Veenklooster. Dit is een goede plek voor spechten, waaronder tegenwoordig de middelste bonte specht. Maar hoe ik ook mijn best doe, het blijft bij, wat betreft de spechten, alleen een grote bonte specht. Verder nog wat kepen, sijsjes, matkop en een vuurgoudhaantje. Dus wel weer een paar nieuwe soorten voor dit jaar. Op 5 januari besluit ik om bij de veerdam bij Holwerd te kijken. Het levert ondanks de gunstige omstandigheden helaas weinig op. Twee ter plaatse zijn paarse strandlopers en een fotogenieke ruigpootbuizerd waren de hoogtepuntjes. Op 6 januari heb ik mij voorgenomen om een dagje naar zuid oost Friesland te gaan. Appelscha de Kale duinen en het Fochteloërveen. Met de specifieke soorten die hier voor komen, moet het toch lukken om de 100 soorten grens voor dit jaar te doorbreken. Het is een heerlijke dag wat betreft weer en vogels, Een rondje Kale duinen van bijna 3 uur levert in ieder geval o.a. 3 zwarte spechten, 2 groene spechten, klapekster, appelvink, kruisbek en appelvink op. In het Fochteloërveen foerageert een groep van in ieder geval 31 kraanvogels. Voor mij de grootste groep die ik ooit in Nederland gezien heb. Verder vermaak ik me met een hele grote groep geelgorzen, kepen en vinken. Tijdens het scannen van de grote groep meen ik plots het geluid van een grauw gors te horen vanuit een opvliegend groepje. Maar aangezien mijn gehoor niet mijn allersterkste punt is en ik het geluid maar eenmalig gehoord heb, hou ik mezelf voor dat het wel wat anders geweest zal zijn. De vogels die ik in de telescoop heb gehad, waren in ieder geval geen grauwe gors. Vanwege de tijd kan ik niet langer blijven, maar gezien de ontwikkeling van grauwe gorzen in Groningen deze winter en dit gebied dat er perfect bij ligt, zal het mij niet verbazen dat hier grauwe gorzen zitten. Ik kom hier later verderop in dit stuk nog op terug. Op een paar soorten na, haal ik net niet de 100 soorten. Simpele soorten zoals staartmees, zanglijster en waterhoen werken gewoon niet mee. Op zondagmorgen 13 januari word ik wakker en zie op mijn telefoon dat er sprake is van een zeer krachtige noord westerwind kracht 6 a 7. Ik check ook gelijk via de getijden.app wanneer het bij Holwerd hoog water. Rond 11 uur is het hoog water. Hoog water en een krachtige wind uit de goede hoek, maakt mij altijd zenuwachtig. Ik besluit dan ook om via Friesland buitendijks richting Holwerd te rijden. Ik begin bij het Noorderleech. Een mooie ruigpootbuizerd laat zich mooi bekijken. Ik rij verder en zie dat er nog veel weilanden/ kwelders onder water staan naar aanleiding van de springvloed van afgelopen week. Wat ook opvalt zijn de vele vogels die zich in deze zeer natte weilanden ophouden. Vele soorten eenden en meeuwen, Op de droge stukken veel ganzen, kievitten, goudplevieren, wulpen en een paar Kemphanen. Vanwege de harde wind zijn de roofvogels niet heel actief. Ik zie in ieder geval nog 2 ruigpootbuizerds en één slechtvalk. Gelukkig werkt de grote burgemeester die hier al een tijdje zit wel mee. Rustig vliegt hij heen en weer om af en toe even op de dijk neer te strijken. Ik maak wat foto's en rij dan door naar Holwerd. Over een half uurtje is het hoog water. Als ik op de plaats van bestemming ben zie ik Patrick. Hij is al gesetteld en tuurt over de Waddenzee. Hij is er nog maar net en heeft nog niets bijzonders. Na een uurtje over zee turen komen we tot de conclusie dat het niet veel soeps is. We spreken af om het nog even vol te houden. Dit levert zowaar nog een adulte jan van gent en een zeekoet op. Naast twee paarse strandlopers, topper en middelste zaagbekken, is dit toch een magere oogst. Ach, het kan ook niet altijd feest zijn. In ieder geval zijn de eerste 100 soorten voor 2019 binnen. Vanaf nu is eigenlijk voor mij de lol er een beetje af om nog bij te houden hoeveel soorten ik heb. Dit gevoel komt vaak weer terug op het moment dat de zomervogels weer in ons land komen. Andries en Hetty komen ook nog even buurten. Ik vertel Andries nog over de grauwe gors die ik meende te horen in het Fochteloërveen en dat hij hier maar even moet kijken als hij in de buurt is. Op 20 januari krijg ik in de middag een appje van Jacob dat hij een grote zee-eend heeft in het kanaal bij Burgum, op 5 minuutjes van mijn huis. Op dat moment rij ik ook net de auto de garage binnen na een weekendje Zuid Holland waar we naar de vrienden van Amstel zijn geweest. Omdat ik het hele weekend al binnen heb gezeten wil Ik nog wel even naar buiten. De spullen worden uitgelaten en een kwartiertje later zit ik alweer in de auto richting Burgum. De grote zee-eend laat zich leuk bekijken. Hier ook nog wat grote zaagbekken en een ijsvogeltje. Het blijft altijd weer bijzonder om deze eend in het binnenland te zien. Zondag 27 januari lig ik thuis op de bank zo goed als het gaat te kijken naar de tennisfinale tussen Djokovic en Nadal tijdens de Australian open. De griep heeft mij namelijk vanaf zaterdag te pakken. Dus ook niet zoals gewoonlijk lekker vogelen op zondag. Als de finale bijna afgelopen is komt er een appje binnen dat er 3 grauwe gorzen gezien zijn bij Ravenswoud. Mmmm, even kijken wat de exacte locatie is. Ja hoor, de vogels zijn gezien op precies dezelfde plek waar ik een paar weken eerder meende een grauwe gors gehoord te hebben. Ach, lekker belangrijk. Ze zijn gezien en zitten in Friesland. De finale is ondertussen afgelopen en ondanks mijn gesteldheid besluit ik toch om de grauwe gorzen op te zoeken. Mijn vrouw vraagt nog of het wel verstandig is om te doen. Maar ja je bent een vogelaar of niet. Aangezien ik de grauwe gors nog niet in Friesland gezien heb en deze graag wil toevoegen aan de lijst die voor mij het belangrijkst is, stap ik snel in de auto. Ik denk toch nog wel even, waar ben ik mee bezig. Afgelopen voorjaar heb ik namelijk bakken van deze beesten gezien in Polen en zo mooi zijn ze overigens ook niet. Gelukkig is het tegenwoordig niet meer zo lang rijden naar het Fochteloërveen vanwege het mooie nieuwe wegennet in Friesland. Als ik op de plaats van bestemming arriveer zie ik Andries en Hetty. Andries geeft aan dat de vogels vaak in een boom langs de weg zitten en af en toe weer de akker op gaan om te foerageren. We kijken in de boom en hebben er gelijk al twee te pakken. Ik ben blij dat deze grote groep vogels nu lekker dichtbij zitten, dit in tegenstelling tot de vorige keer dat ik er was. Als we even later nog een keer kijken tellen we in ieder geval 6 vogels. Later bleek echter dat er minimaal 8 vogels aanwezig waren. Al snel hou ik het voor gezien en race weer naar huis naar mijn oude vertrouwde bank met een nieuwe Friese soort in the pocket!!
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |