Vanaf eerste kerstdag zit er weer een Middelste Bonte Specht (Mibo) in Bakkeveen. Tegenover de Slotplaats om precies te zijn. Vorig jaar zat er in december op exact dezelfde plek ook een Mibo. Voor Friesland is deze soort behoorlijk zeldzaam. Dit is volgens mij nog maar de vierde waarneming van deze soort in Friesland. De overige plekken waren Oranjewoud, Ameland en dus twee in Bakkeveen. Vorig jaar ben ik ongeveer vijf keer in Bakkeveen en drie keer in Oranjewoud geweest, helaas zonder resultaat. Nog steeds staat er geen Friese Mibo op de lijst. Op eerste kerstdag kwam dus weer een melding van een Mibo. Helaas was ik niet in de gelegenheid om er direct heen te gaan. Tweede kerstdag ’s morgens moet het dan maar gebeuren. Om een uurtje of half tien arriveer ik op de voor mij bekende plek. Er staan al een paar vogelaars, waaronder Koert Scholten. Helaas hebben ze de vogel nog niet gezien. Dus het wordt posten en af en toe wat heen en weer lopen in de hoop de vogel te zien. Er is veel leven in dit kleine stukje bos naast een woonwijk, veel Mezen, Boomklevers, Boomkruipers, Grote Bonte Spechten (die wel!), maar geen Mibo. Dan zie ik iemand met een bekend petje op, Vincent. Hij is al vanaf het eerste licht aanwezig, maar ook hij heeft nog niets. We maken een kort praatje. Vincent besluit om naar de andere kant van het water, richting de Slotplaats te gaan om daar verder te zoeken. Ik ga hier verder met posten. Niet veel later komen Sjouke Scholten en Daan Planting aangelopen. We praten wat en dan roept Daan, een Raaf! De vogel vliegt rustig voor ons langs richting de Slotplaats. Ook dit is een soort die in Friesland redelijk zeldzaam was. Tegenwoordig krijgt de Raaf wat voet aan de grond in de provincie met in ieder geval één broedpaar. Dan krijg ik een telefoontje van Vincent dat hij een Middelste Bonte specht in beeld heeft. Hij probeert uit te leggen waar het ongeveer is. Na een korte uitleg weet ik waar Vincent zich bevindt. We lopen er met ons vieren naar toe. We zien Vincent staan en schuiven aan. Helaas van de vogel geen spoor meer. We verspreiden ons een beetje, maar ook nu geen Mibo. Na een half uurtje, lopen we weer richting de eerste plek. We kijken hier nog even, maar nog steeds niets. Het is tijd om weer richting huis te gaan. Er wordt namelijk wel van mij verwacht dat het kerstdiner in elkaar geflanst wordt. Zelfs zonder Mibo smaakt het kerstdiner prima. Donderdag wordt de Mibo weer gezien maar ben ik niet in de gelegenheid om te gaan. Morgen moet het dan maar gebeuren, de aanhouder wint toch? Vrijdag ben ik al vroeg wakker en zit om acht uur in de auto richting opnieuw Bakkeveen. Na een half uurtje in m’n eentje posten en lopen, nog steeds geen Mibo. Het zal toch niet weer. Een vrouwtje Goudvink laat zich mooi zien en horen. Dan zie ik op redelijke afstand een specht een boom in vliegen. De kijker er op, yes!!! Eindelijk de Mibo in beeld. Dun snaveltje, mooie rode kruin, rozige flanken. Na een minuutje vliegt hij verder en ben ik de vogel weer kwijt. Maar ik ben zeer opgelucht dat het nu eindelijk gelukt is. Na een kwartiertje maak ik aanstalten om weg te gaan. Dan zie ik een andere vogelaar/fotograaf mijn richting uit lopen. Het is Gerrit Kiekebos. Ik vertel hem dat ik de Mibo heb gezien maar dat hij ook weer is verdwenen. Terwijl we praten zien we opnieuw een specht voor ons in een boom vliegen. Daar is ie weer!! Nu laat de Mibo zich wel heel mooi en lang zien. Super! Ondertussen zijn er meer vogelaars gearriveerd waaronder Jan Kalsbeek. Ze kunnen gelijk aanschuiven en de vogel ook mooi bekijken. Er vliegt ook nog een Appelvink over. Het is nu nog maar tien uur en de Mibo is dubbel en dwars binnen. Ik besluit om nog even naar het Fochteloërveen te gaan. Hier is het koud en guur. Ik zie twee jagende Blauwe Kiekendieven, waaronder één adult mannetje. Een Raaf valt een Blauwe Kiekendief lastig, of is het nu anders om. Een Ruigpootbuizerd zit rustig te wachten op wat komen gaat. Verder groepjes Geelgorzen, honderden Toendra Rietganzen en een klein groepje Wilde Zwanen. Na twee uurtje hou ik het helemaal voor gezien. Er moet nog geklust worden thuis. Met nummer 304 op mijn Friese levenslijst in de pocket, de Top2000 op de radio, rij ik rustig weer naar huis.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Berichten 2012Resumé 2012 Archief
December 2012
|