Het is najaar, de bladeren veranderen van kleur en vallen langzaam van de bomen. Dit is ook de tijd voor de najaarstrek van de vogels. En waar kun je dit het beste beleven, op de Waddeneilanden! Volgens mij is dan Vlieland bij uitstek het eiland waar je in het najaar het beste kunt vertoeven. Daarom vindt er Ieder najaar de “Deception Tours” plaats op Vlieland. Tijdens drie weekenden gaan zoveel mogelijk vogelaars het eiland afzoeken naar schaarse en zeldzame vogels. Het eerste weekend was omstreeks de 20ste september. Het tweede weekend is begin oktober en het derde weekend eind oktober. Het eerste weekend heb ik aan mij voorbij moeten laten gaan, maar nu (het 2e) en het 3e weekend ben ik er wel bij. De afgelopen jaren kwam ik van Vlieland thuis met altijd twee of meer nieuwe soorten. Zal dit weekend weer minimaal twee nieuwe soorten opleveren? Het houdt natuurlijk een keer op. Samen met Harm, Durk, Rudy, Haije, Vincent, Janneke hebben we een huisje geschikt voor vijf personen. Later zal blijken dat er nog meer personen in zo´n huisje passen. Na een voorspoedige reis komen we in de spoelende regen aan op Vlieland. Snel een fiets scoren en dan richting het huisje om de bagage af te leveren. Aangezien het nog wel een uurtje blijft regenen, nemen we eerst een drankje om het weekend in te luiden. Om een uurtje of twaalf is het eindelijk droog en de zon begint te schijnen. We kunnen op pad. We beginnen bij de naastgelegen ijsbaan. Harm en ik lopen linksom en de anderen lopen rechtsom. We horen al snel een Beflijster en een paar overvliegende Kepen en Kruisbekken. Dan hoort Harm als eerste een pieper roepen. niet veel later hoor en zie ik de vogel ook, een Grote Pieper. Dat is een goed begin van dit weekend. We blijven lekker vogelen op de oostkant van het eiland. Dan komt er een melding van een Bosgors op de oostkant nabij de manege. Voor mij en Harm betekent dit een nieuwe soort. Dus we staken het zelf vogelen gelijk en Harm en ik rennen naar onze fietsen die nog bij het huisje staan. Aangekomen op de plek, na wat klimpartijen over een hoog hek, is de vogel niet meer in beeld. Balen. We blijven rustig staan en turen de bosjes af. Dan krijgen we een melding van een Kleine Spotvogel in de buurt van hotel de Bosrand. Ook dit zou een nieuwe soort voor ons zijn. Wat gaan we doen? We besluiten om naar de Kleine Spotvogel te gaan, de Bosgors lijkt een kansloze missie. Samen met Durk, Rudy, Janneke en Harm, Haije komt pas later op de middag aan op het eiland, fietsen we onze longen uit het lijf richting de Spotvogel. Na een kleine omweg komen we aan op de plaats van bestemming. Veel vogelaars zijn ons al voor, dus is het niet moeilijk om de plek te vinden. Al snel hebben we vogel mooi in beeld. Schitterend! De eerste nieuwe soort van dit weekend is een feit Nog nagenietend van deze mooie nieuwe soort gaan we met z´n allen naar de supermarkt om inkopen te doen. Er moeten natuurlijk wel wat sapjes komen. Ook besluiten we om zelf te gaan koken. Macaroni staat er op het menu. Aangekomen in het huisje krijgt Harm een telefoontje van Pieter Doorn. Pieter en Maartje zijn beide zeer goed op weg om mogelijk dit jaar het record van Alwin van vorig jaar alweer te verbreken. De Kleine Spotvogel mag dan natuurlijk niet ontbreken op de jaarlijst van Pieter en Maartje. Ze vragen of we nog slaapruimte hebben in ons huisje. Ach zeven personen of negen personen in een vijf persoonshuisje, wat maakt het ook uit. Na een aantal biertjes is onze chefkok Rudy begonnen aan het avondeten. En eerlijk gezegd, de macaroni smaakte heerlijk. Na de vermakelijke vogelquiz van Harm zijn ook Pieter en Maartje gearriveerd. We praten nog wat over de kansen om het record te breken en gaan daarna slapen. Hiervoor moet wel de hele kamer verbouwd worden, maar het is gelukt. Het schijnt dat één persoon, we noemen geen namen meneer Doorn, in de kamer er met z´n gesnurk er voor heeft gezorgd dat Harm zijn boeltje heeft opgepakt en voor de WC verder is gaan slapen. De volgende morgen worden we door Harm verwent met gebakken eieren met kaas en spek. Heerlijk! Het is heerlijk weer, kraak helder en het zonnetje komt langzaam omhoog. Dit wordt opnieuw een dagje heerlijk vogelen. Opnieuw beginnen we in de buurt en ook nu weer met Kruisbekken, Kepen en een Beflijster. Harm en ik besluiten in de buurt van Stortemelk te vogelen. De rest gaat af op en melding van een Sperwergrasmus. Na ongeveer drie uurtjes rondstruinen hebben we niet veel gezien. Het is ontzettend rustig op Stortemelk en de duinen. De anderen hebben de Sperwergrasmus gezien en hebben als bonus nog een Grote pieper. Samen met Vincent en Haije gaan we naar de duinen nabij de Bosrand, de Kleine Spotvogel plek. Hier zien we vier paapjes en een aantal Roodborsttapuiten. Verder niets noemenswaardig. Harm en ik besluiten om nog even naar de bossen genaamd Klaas Douwes te gaan. Hier veel activiteit. Binnen de kortste keren hebben we twee Vuurgoudhaantjes op nog geen drie meter. Schitterende beestjes. We lopen verder en denken een Taigaboomkruiper te horen. We besluiten om te gaan tapen. Al vrij snel reageert de Taigaboomkruiper op "ons" geluid. Even verderop roept een "gewone" Boomkruiper. We horen duidelijk de verschillen tussen beide soorten. Harm heeft de vogel als eerste in beeld. Witte flanken en een grote witte wenkbrauwstreep. Geen witte toppen op de handpennen. De bekende inkeping niet goed kunnen zien. Maar het geluid en de waargenomen kenmerken maken er een Taiga van. Binnen een aantal minuten vliegt de vogel met de aanwezige mezen verder het bos in. Vincent en Haije komen helaas net te laat om de vogel te zien. Dan krijgen we een melding van een Izabelklauwier spec. Dit betekent of een Daurische- of een Turkestaanse Klauwier. Voor mij maakt het niet zo heel veel uit wat voor soort het is, beide heb ik namelijk nog nooit gezien. Googlemaps geeft aan ongeveer 26 minuten fietsen richting west. Fietsen maar weer. Onderweg horen we dat de determinatie rond is en dat het een Daurische Klauwier is. Na een uitputtingsslag komen we niet helemaal uit op de plek van bestemming, we moeten namelijk nog een behoorlijk stuk lopen. Maar voor deze soort hebben we dit wel over. Na nog eens 20 minuten lopen komen aan op de plek. Ik kijk snel door een scoop van een voor mij onbekende vogelaar. Yes, de tweede nieuwe soort van dit weekend is een feit. Dus ook dit weekend kom ik weer aan minimaal twee nieuwe soorten. We blijven nog even genieten van deze mooie Klauwier. Een paar meter verder zit overigens nog een Grauwe Klauwier. We besluiten om nog even over zee te kijken. Er vliegt niet heel veel, een paar Jan van Genten en Zwarte Zee-eenden. De dag zit er weer bijna op. De sapjes zijn op, dus er moet weer even gewinkeld worden. Terug in het huisje moet de nieuwe soort gevierd worden met een aantal biertjes. Opnieuw gaat onze drie sterren kok Rudy de keuken in, nasi staat er dit keer op menu. Ook nu weer smaakte het verrukkelijk. Een aantal mensen worden overgehaald om toch nog maar even naar tante Pé te gaan. Hier was het zoals zo vaak zeer gezellig. De terugweg naar het huisje duurde iets langer de normale tien minuten, maar dit is iets wat niet in dit blog thuis hoort. Anders gezegd, Rudy en ik hebben in ieder geval genoeg beweging gehad :) Na een korte nacht smaakte de eieren met spek van Harm weer heerlijk. Hier kunnen we weer de hele dag mee op pad. Dit geldt overigens niet voor iedereen, toch Janneke. Ik ga nu even alleen op pad in de omgeving van de ijsbaan. Ik hoor en zie een Kruisbek en twee Vuurgoudhaantjes. Na ongeveer twee uurtjes voeg ik mij bij Harm, Durk en Rudy. We hebben nog geen Bladkoning dit weekend dus proberen we deze alsnog te horen nabij de Vuurtoren. Na enige tijd horen we de Bladkoning roepen. Gelukt! We doen een rondje Westerveld, waar we een Rouwkwikstaart zien en gaan daarna wat rondstruinen. We krijgen een melding van een Zwarte Ibis die langs de Waddenkust richting oost vliegt. We rennen snel naar het hoogste punt waarbij we zicht hebben op de Waddenkust. Dan roept Durk dat we omhoog moeten kijken. Samen met twee meeuwen vliegt de Ibis hoog over richting het dorp. Een leuke bonus voor vandaag. Hij maakt nog een rondje boven het dorp en vliegt dan richting Terschelling. Daarna kwamen er melding van de Ibis van Terschelling en Ameland. De rest van de dag vogelen we rustig verder, ook vanuit de tuin van het huisje. Vanuit de tuin zien en horen we nog een Grote Gele Kwikstaart, vier Kruisbekken en een overvliegende Strandleeuwerik. Het weekend zit er weer op. Met weer twee nieuwe soorten op zak zit ik nu al weer te denken wat DT3 gaat brengen. Durk, Janneke, Vincent, Rudy, Haije, Harm, en ook Pieter en Maartje, bedankt voor een leuk weekend. Vlieland tot over twee weken, dan met Hiele, Jaap, Jacob en Vincent.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Berichten 2013Het jaar 2013 in vogelvlucht Archief
Januari 2014
|