Durk en ik hebben voor vandaag afgesproken om Grote Kruisbekken te zoeken aan de Friese kant van het Drents Friese Wold. Aan de Drentse kant nabij de Ganzenpoel zitten al een tijdje behoorlijke aantallen Grote Kruisbekken. Aan de Friese kant van het Drents Friese Wold (De Kale Duinen) daarentegen worden ze zelden gezien. Af en toe eens een waarneming. In dit invasiejaar van Grote Kruisbekken zou het vandaag toch zeker moeten lukken om er in ieder geval één te zien? Om iets over achten arriveren we bij de Kale Duinen. Het is grijs en grauw, niet echt ideaal vogelweer. Een voordeel is dat het windstil is zodat ieder geluidje te horen is. Al snel horen we dan ook de eerste Kruisbekken roepen. Ik vraag aan Durk of hij ook z'n telescoop meeneemt? Na een eerder tripje waarbij hij uren met een telescoop heeft rondgesjouwd en dit nog in z'n geheugen zit, besluit hij geen telescoop mee te nemen. Mijn ervaring is dat er zonder telescoop niets te beginnen is met de groepen Kruisbekken op afstand. Dus gooi mijn telescoop op de schouders. Misschien een Leuk verjaardagscadeau Durk, een Scopac!! We lopen de Kale Duinen op zien in een boom langs de poel een Groene Specht zitten. Dan lopen we langs de rand van de grote naaldbomen. We horen en zien eigenlijk overal grote en kleine groepen Kruisbekken. Dan lopen we verder en zien twee dode bomen met daarin wel een hele grote groep Kruisbekken, minimaal 100 stuks!. Ik zet de telescoop neer om te proberen een Grote Kruisbek er uit te vissen. Ik zie veel, maar geen Grote Kruisbek. Dan zie ik twee witte vleugelstrepen en roep snel een vink, maar nog geen seconde later als ik de vogel goed in beeld heb verander ik dit snel in WITBANDKRUISBEK!! Ik wil Durk ook door de telescoop laten kijken maar dan vliegt de hele groep weer op om een aantal seconden later weer te landen in een Larix. Opnieuw scan ik de groep. Dit is nu wat lastiger omdat ze nu niet in een kale boom zitten. Maar boven verwachtig heb ik de Witbandkruisbek weer snel in beeld. Een mooi mannetje. Ik roep Durk weer om te kijken. Maar nog voordat hij de telescoop in handen heeft vliegt de groep opnieuw weg. Gelukkig heeft Durk ervaring met zeldzame soorten in combinatie met geen telescoop of een telescoop die hij net heeft ingeklapt. Ik noem bv. de Zwarte Zeekoet langs Ameland! Maar ook ik baal omdat ik nog steeds geen foto heb kunnen maken. De vogel is telkens maar kort in beeld. Bij deze soort is het toch wel handig om bewijsplaatjes te hebben. Ondertussen heb ik de waarneming wereldkundig gemaakt, misschien komen er nog vogelaars op af. Omdat we helaas niet de hele dag hebben en we nog verder willen vogelen besluiten we om de Witbandkruisbek maar even te laten voor wat het is. We lopen terug en zien een Zwarte Specht rustig tikkend aan een dode boom. Hier kan ik middels mijn telefoon en de scoop nog wel een foto en filmpje van maken. Als we bijna bij de auto zijn horen we een geluidje dat we niet helemaal thuis kunnen brengen. Ook kunnen de veroorzaker van dit geluid niet lokaliseren. Als we dichter bij het geluid komen vliegen er vier vogels van ons af. Waarbij ik mij op de voorste vogels concentreer. Ik zie hier een Kruisbek en een Witbandkruisbek. Ook Durk ziet de vogels en heeft de laatste vogel in beeld. Een Witband roept hij. Betekent dit dan dat er twee Witbandkruisbekken zijn? Helaas vliegen de vogels ver weg. Nu maar hopen dat er meerdere vogelaars op mijn waarneming afkomen en eventueel bewijsplaatjes kunnen maken. Met een Witband rijker besluiten we om richting de Ganzenpoel te gaan om de Friese Grote Kruisbekken op te rollen. Bij de Ganzenpoel kun je nog een stuk doorlopen waarbij je uiteindelijk in het Friese gedeelte terecht komt. Onderweg pikken we nog even de wel bekende Steenuil bij Wateren mee. Deze zit als vanouds weer rustig op het dak van de boerderij. Als we richting de Ganzenpoel lopen horen we al snel weer enkele Kruisbekken. Op de bekende kale vlakte houden we even stil om de toppen van de verschillende naaldbomen te checken. Dan komt er een groepje van vijf vogels aanvliegen. Het geluid is die van de Grote Kruisbek. In de vlucht valt al de dikke snavel en de compactheid van de vogels op. Ze landen bovenin een naaldboom. Door de telescoop zie ik al snel dat dit inderdaad Grote Kruisbekken zijn. Ik laat Durk ook kijken, dit keer lukt het Durk wel de vogels te zien. Maar helaas is dit geen Friesland. Dus voor de Friese lijster pur sang Durk, laten we deze vogels snel los en lopen we verder naar een open plek in het bos dat voor de helft op de Drentse kant en voor de helft op de Friese kant ligt. Dan moeten we ons geluk hier maar beproeven. Ook hier horen we weer veer veel Kruisbekken. Het is niet alleen een invasiejaar voor Grote Kruisbekken, maar ook voor de gewone Kruisbekken. Overal zitten Kruisbekken, zelfs op de meest gekke plaatsen hoor je ze overvliegen. Gelukkig kan ik er niet genoeg van krijgen. Het zijn namelijk schitterende vogels. Rood, rozig, groen, bruinig etc. Alle kleuren zijn aanwezig in de groepen die we zien. Maar een Grote Kruisbek wordt door ons hier helaas niet gevonden. Als we teruglopen zien we opnieuw een groepje van vijf Grote Kruisbekken. Gezien de plaats zou dit ook wel eens Friesland kunnen zijn. Maar al snel komen we tot de conclusie dat het toch echt Drenthe is. Wat maakt het uit, we vermaken ons prima. We horen nog een roepende Zwarte Specht en zien nog verschillende groepen Kruisbekken en Goudvinken. We hebben nog een uurtje en die gaan we vol maken op de Duurwoudsterheide. Ook dit is geschikt terrein voor Kruisbekken. Wie weet gaat het hier lukken. Het wordt wat eentonig, maar ook hier weer een grote groep Kruisbekken. We pikken nog een overvliegende Appelvink op en op de vlakte zit bovenin een boompje nog een Klapekster. Een Grote Kruisbek laat zich helaas niet vinden. Het is weer tijd om naar huis te gaan. Ik ben nog maar net thuis als ik via de Whatsapp een berichtje krijg van Marco van der Velde. Hij vraagt mij of ik vanmorgen en mannetje Witbankruisbek had gezien. Ik bevestig dit met een Yep. Marco geeft aan dat hij de vogel ook heeft gezien! Een nieuwe soort voor hem. Marco kennende zal hij zeer waarschijnlijk wel foto's gemaakt hebben. Ongeveer anderhalf uur later krijg ik opnieuw een berichtje van Marco, het zijn er twee, een mannetje en vrouwtje! Niet veel later gaat de telefoon, Marco. Hij verteld mij dat hij zowel het mannetje als het vrouwtje nu mooi in beeld heeft. Ze zitten in een boom pal naast de poel en ik heb foto's, zegt hij. Het kost geen moeite om te digiscopen. Indien nodig mocht ik wel foto's van hem gebruiken om de soort in te dienen of voor andere doeleinden zoals mijn blog. Bij deze dan maar. Marco bedankt voor de foto's. Hieronder nog een aantal foto's van zowel het mannetje als het vrouwtje Witbandkruisbek.
(foto's gemaakt door Marco van der Velde. Bedankt Marco)
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Berichten 2013Het jaar 2013 in vogelvlucht Archief
Januari 2014
|