Vandaag, zondag 6 maart, heb ik mij voorgenomen om even lekker te gaan vogelen via de Waddenkust naar het Lauwersmeer. Vandaag is het windstil en een strak blauwe lucht, althans op het moment dat ik in de auto stap. De eerste halte van vandaag is de veerdam bij Holwerd. Helaas is het laag water. Dit levert vaak niet zoveel leuke soorten op. Ook dit keer moet ik het doen met o.a. wat Steenlopers en Oeverpiepers. De Paarse Strandlopers die hier over het algemeen ook zitten, vind ik ook niet. Boven de kwelders is het stil in de lucht. Welgeteld één Buizerd kan ik ontdekken. Geen Kiekendieven, Slechtvalken of Velduilen. Ik hou het hier dan ook snel voor gezien. Maar even een lekkere wandeling maken bij 't Schoor nabij Ternaard. Telescoop op de rug, verrekijker en fotocamera bij me, tijd voor een mooie wandeling. Als ik de dijk over ben, doe ik even snelle scan over het gebied. Vrij snel zie ik een klein groepje Sneeuwgorzen, met op de achtergrond een paar Bontbekplevieren, de eersten van dit jaar. Ik loop verder om dichterbij het groepje Sneeuwgorzen te komen om zo te proberen wat foto's te maken. Helaas gaat de groep op de wieken vanwege een wandelaarster. Ik loop verder en zie meerdere Bontbekplevieren en een Kanoet. Ook hoor ik wat gebrabbel, Fraters! Een groepje van een stuk of 30 Fraters lopen tussen de Bontbekplevieren en de Kanoet. Ook de Sneeuwgorzen zitten hier tussen. Genieten! Helaas kijk ik pal tegen de zon in, dus goede foto's zijn helaas niet mogelijk. Wel opvallend dat ik nog geen Strandleeuwerik heb gezien. 't Schoor is normaal gesproken de plek voor deze vogels. Na een kwartiertje hou ik het voor gezien en loop verder. Op het Wad zit het vol met Wulpen, Bonte strandlopers en Scholeksters. Via de hoge dijk loop ik weer richting de auto. Dan hoor ik het geluid van een Strandleeuwerik. Ik check de veldjes, maar geen Strandleeuweriken. Dan hoor ik het geluid weer en niet veel later vliegt er een Strandleeuwerik pal over mij heen richting west. Mooie afsluiter van dit rondje. De volgende halte is Wierum buitendijks. Ook hier is het tijd voor een wandeling. Ondertussen laat de zon het afweten en is het gelijk een stuk frisser geworden. Dit mag de pret niet drukken. Hoe vaak is het namelijk windstil langs de Waddenkust? Dit is jaarlijks ook op één hand te tellen. Op een grote groep Rotganzen op het Wad na, is hier weinig tot niets te zien. Ook geen Witbuik- of Zwarte Rotgans tussen de vele Rotganzen. Als ik weer over de dijk ben en richting de auto loop, zie ik op een akker een groepje vogels opvliegen, Strandleeuweriken. Een groepje van ongeveer 16 stuks. Verder hier ook veel Graspiepers en een aantal Witte Kwikstaarten. Na Wierum komt Paessens. Via Nes, waar ik nog een paar akkers check, veel Graspiepers, Rietgorzen en Witte Kwikstaarten, kom ik aan in Paessens. Hier neem ik plaats op een bankje bovenaan de dijk. Vanaf hier check ik het gebied. Ook hier niet zo heel veel te zien. Een paar Waterpiepers zijn het meest noemenswaardig. Daarna doorgereden naar de dijk net buiten Paessens waar je met de auto op de dijk het gebied kunt afspeuren. Ook hier niet veel te zien. Nu door naar de Bantpolder. Hier onder andere aardig wat Brandganzen, een paar Rotganzen, veel Goudplevieren en Kieviten. In één van de plasjes zwemt een Nonnetje. Dan zie ik het witte koppie van een Kleine Zilverreiger. Als ik wat beter kijk, zie ik in totaal vier Kleine Zilverreigers. Af en toe zijn ze goed te zien en soms ook weer onzichtbaar in de kleine slootjes. Daarna via de sluizen richting Anjum en de Ezumakeeg. In Anjum nog even gestopt bij een roestplaats van de Ransuil. Eentje zit er dit keer. Via De Kolken waar ik nog wat ganzen check, rij ik naar de Ezumakeeg. In zuid staan de auto's weer in de rij voor de Velduilen. Eerst maar even naar noord waar het lekker rustig is. Hier is helaas weinig te zien. Zelfs de eerste Grutto van dit jaar laat nog even op zich wachten. Dan maar even naar zuid. Al snel zie ik een Velduil boven de weilanden jagen. Ik zet de auto neer en ga genieten van deze geweldige vogel. Niet veel later zie ik er nog twee. Dan stopt er een auto naast mij met daarin een bekend gezicht, Dirk Vogt. Ik wijs hem snel één van de Velduilen aan die rustig op de grond zit. Als door een seintje aangegeven, zijn alle drie de Velduilen niet meer aan het foerageren. Wel jaagt er nog een Blauwe Kiekendief. We praten even bij over van alles en nog wat. Ondertussen vliegen er twee Haviken over ons heen. Ik vertel hem dat ik vanmorgen Sneeuwgorzen en Fraters heb gezien. Deze soorten wil Dirk ook wel graag zien, dus nemen we afscheid van elkaar. Als Dirk wegrijdt zie ik boven de weilanden een biddende Ruigpootbuizerd. Snel bel ik Dirk op omdat hij dit jaar nog Ruigpootbuizerd heeft gezien. Hij is de Keeg nog niet uit en zet de auto stil om de Ruigpootbuizerd ook te kunnen zien. Tijdens het bellen is de vogel echter verdwenen, althans ik vind de vogel niet meer terug. Niet veel later krijg ik een belletje van Dirk, helaas de Ruigpootbuizerd is niet gelukt verteld hij, wel zit er in het begin van de Keeg, bij de heuvel, een Ransuil op een paaltje. Ik vertel hem dat ik er aan kom. Ik sluit aan bij een drietal auto's die de Ransuil al in het vizier hebben. De vogel zit rustig op een paaltje om zich heen te kijken. Ik heb best wel heel veel Ransuilen gezien de afgelopen jaren, maar een Ransuil overdag op een paaltje in het riet is me nog niet eerder gegund. Na wat foto's gemaakt te hebben, kijk ik om me heen. Wat een auto's en mensen hebben zich hier in korte tijd op de heuvel verzameld, niet normaal meer. Hele gezinnen en ook Ambulance personeel genieten van de Ransuil die zich van alle aandacht niets aantrekt, althans zo lijkt het. Voor mij is het mooi geweest, ik hou het voor gezien. Tijd om naar huis te gaan.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Berichten 2016
2016 in vogelvlucht Archief
December 2016
|