Mijn goede voornemen is om vandaag bij het eerste licht te gaan vogelen, te beginnen bij de Kale Duinen nabij Appelscha. Volgens de weer geleerden zal het vandaag de warmste dag van de week worden, met heel veel zon. Helaas heb ik vandaag niet de hele dag aan tijd. Om een uurtje of één wordt ik weer thuis verwacht. Sfeerimpressie mist op de Kale Duinen Om ongeveer half zes gaat de wekker en vrij soepel spring ik uit bed. Om iets voor zessen zit ik in de auto en draai het dorp uit. Voor dat ik er erg in heb, zie ik voor, achter, links en rechts van me niets meer. MIST!! Eerlijk gezegd tempert dit mijn humeur wel wat. Onderweg denk ik bij mezelf dat als de zon er eenmaal bij is, de mist verdwijnt als sneeuw voor de zon, toch? Nabij Drachten is het opeens helder. Dit gaat helemaal goed komen. Nog voordat ik het denk, zit ik helaas weer vol in de mist en dit blijft zo tot het moment dat ik uitstap bij de Kale Duinen. De temperatuur is logischerwijs in april weer eens onder het vriespunt. Al met al, de omstandigheden zijn bagger. Ik loop de Kale Duinen op en zie dat het eigenlijk weinig zin heeft om veel verder te lopen, er is geen zicht. Dan eerst maar een tijdje op gehoor vogelen. Dit levert een zingende Grote Lijster, een zingende Boomleeuwerik en roepende Raaf op. Verder veel Merels, Zanglijsters, Sijsjes en Mezen. Na ongeveer een uurtje heb ik het toch wel koud gekregen van het lange stil staan. Ik besluit om even de Steenuil in Wateren op te zoeken. Misschien is de mist dan opgetrokken als ik weer terugkom. De Steenuil zal ook wel een hekel aan de mist hebben, want hij zit niet op z’n vaste plek. Ondertussen ben ik wel weer wat opgewarmd en rij weer richting de Kale Duinen. Onderweg zie ik vlak langs de weg nog een opvliegende Groene Specht. Het is nog steeds mistig. Ik neem mij voor om nu wel te gaan wandelen over de duinen en door het bos. Op de kale vlakte hoor ik een Witte Kwikstaart en een aantal zingende Geelgorzen. In de topjes van struikjes zitten een aantal Roodborsttapuiten. Witte Kwikstaart in de mist op ongeveer 2 meter afstand Onderweg naar de Grenspoel hoor ik de Kokmeeuwen al. Misschien zwemmen er ook al weer Geoorde Futen. Als ik bij de Grenspoel aankom, kan ik de Geoorde Futen wel uit mijn hoofd schrijven. Zelfs de meeuwen zie ik niet. Onder weg naar het bos hoor ik links en rechts van mij verschillende Veld- en Boomleeuwerikken en Graspiepers. Vlak voordat ik het bos in loop hoor ik de roep van de Zwarte Specht. Verder hoor ik nog een aantal Kuifmezen, Glanskoppen en Zwarte Mezen. Dan zie ik plotseling voor mij een zoogdier het pad oplopen, een vos. Het beest kijkt mij aan, ik kijk hem aan en binnen een aantal seconden verdwijnt hij in het bos. Dan springt er vlakbij me een Ree op en ook deze verdwijnt verder in het bos. Het geluid van een Keep doet mij weer stilstaan. Het beest blijft maar roepen. Na een tijdje zoeken zie ik eindelijk twee poetsende Kepen. Na een kort onderling geluidje vliegen ze beide hoog weg. Dan loop ik naar het stuk bos waar we jaarlijks meerdere keren luisteren naar uilen. Hier heb je behoorlijk Beukenperceeltje. Al snel hoor ik de Zwarte Specht die hier jaarlijks aanwezig is. De wandeling door het bos zit er weer op en ik loop de Kale Duinen weer op. Ook hier weer een aantal Boomleeuwerikken en Geelgorzen. Na een wandeling van ongeveer vier uur en ja, het is nog steeds mistig en koud, loop ik weer naar de auto. Wel zie ik af en toe een waterig zonnetje dat door het wolkendek probeert te komen. Gisteren had ik het plan opgevat om na de Kale Duinen naar het Fochteloërveen te gaan om Adders te zoeken. Aangezien de zon zich tot nu toe nog niet heeft laten zien, heeft dat plannetje weinig zin. Daarom ga ik nog even naar Ravenswoud en rij zo via het Fochteloërveen weer naar huis. Iets voor bij Appelscha zie ik nog een Appelvink over de weg heen vliegen. In de bocht nabij Ravenswoud is de Raaf logischerwijs nog steeds aanwezig. Verder ook hier weinig activiteit. Ook in het Fochteloërveen is vandaag niet veel te zien. De parkeerplaats bij het fietspad is zelfs helemaal leeg. Toch wel bijzonder voor een zondagmiddag twaalf uur. Dan maar richting huis, ben ik eens een keer op tijd thuis :). Nog geen tien minuten zit ik in de auto als de eerste stukken blauwe lucht zich laten zien evenals de eerste zonnestralen. Ach ja, eigenlijk heb ik, ondanks de mist, toch wel een heerlijke morgen gehad.
1 Comment
|
Berichten 2013Het jaar 2013 in vogelvlucht Archief
Januari 2014
|