Zaterdagmiddag komt er een mailtje binnen. Na de mail geopend te hebben, lees ik Koningseider en het altlasblok. Het altlasblok begint met een 0, dus het moet hier in de buurt zijn. Ik scroll snel naar beneden en zie dat de melding vanaf Terschelling komt. Gevonden door Jacob Jan de Vries. Op de Waddentaxi Het eerste dat ik denk is, morgen naar Terschelling. Al snel heb ik via Facebook contact met Harm Dijkstra over een tripje naar Terschelling. Niet veel later belt Vincent. Ik vertel dat Jacob en ik zeker van de partij zijn morgen. Vincent verteld dat de Waddentaxi, de taxi’s op het eiland en de fietsen zijn geregeld. De Waddentaxi bestaat uit twaalf plaatsen en is nu al tot de nok toe uitverkocht voor morgenvroeg zeven uur. Het lijkt er op dat er niets meer kan mis gaan morgen. Na een nacht met niet heel veel slaap, het zal de spanning zijn, rij ik naar Jacob. Om iets over zessen sta ik al bij Jacob voor de deur. We rijden in het eerste ochtendlicht richting Harlingen. Om half zeven zijn we in de haven en zien dat ook Vincent zijn auto er al staat. Niet veel later komen Vincent, Andries, Geert en Harm onze kant uit lopen. Ook Jaap Denee is gearriveerd. Niet veel later komt de Groningse clan, bestaande uit Alwin, André en André Willem samen met de Bildtse Durk en Rudy. Om iets over zevenen legt de Waddentaxi aan. We lopen er naar toe en nemen onderweg nog even een groep van 31 Sneeuwgorzen mee. Met het schoolreisje gevoel stappen we in en nemen we plaats. We krijgen een bakkie koffie van de kapitein, wat een luxe (mag ook wel voor die prijs). West Terschelling Na een voorspoedige overtocht van ongeveer een uur arriveren we om ongeveer kwart over acht in de haven van Terschelling. Waar een mooi mannetje Middelste Zaagbek zwemt. In de verte zien we nog net twee taxibusjes wegrijden. Waren dit nu de busjes die Vincent geregeld had? Dan verteld Vincent dat hij de busjes al om kwart voor acht besteld had. Dus het waren inderdaad onze busjes die voor onze neus wegreden. Gelukkig hebben we de regelcapaciteiten van Vincent nog. Om iets over half negen arriveren er alsnog twee taxibusjes en rijden we richting Oosterend. Daar staan netjes twaalf fietsen klaar voor ons. Binnen een aantal minuten zitten we allemaal op de fiets richting paal 19. Daar aangekomen neemt één ieder z´n plek in. De één zit in de duinen, de ander staat op het strand en weer anderen lopen links en rechts het strand af. Op zee zwemmen veel Zwarte Zee-eenden. Ook zwemmen er een aantal Roodkeelduikers. In de duinen vliegt een groepje van vijf Sneeuwgorzen continue heen en weer. Over zee zien we nog een aantal Jan van Genten langs vliegen. Ook zien we een redelijk aantal Paarse Strandlopers langsvliegen. Maar nog steeds geen Koningseider! Dan valt ons op dat verderop Vincent aan het zwaaien is. Niet veel later gaat mijn telefoon, Vincent! Hij verteld dat hij de Koningseider kort heeft gezien. Hij is doorgevlogen richting west. Dit geeft ons wel moed, de vogel is immers nog aanwezig. Nu alleen nog terugvinden. Appeltje eitje! Jacob, Andries en ik besluiten om langzaam fietsend richting de westkant van het eiland te vogelen, waarbij we continue de duinen over gaan om die verrekte eend te zoeken. Terschelling is geen Ameland of Schiermonnikoog. Er loopt geen fietspad langs de zee. Nee, je moet regelmatig enorme stukken om fietsen om bij de volgende duinopgang te komen die nog geen 100 a 200 meter verder ligt dan de vorige. Iedere keer dat we over zee kijken zien we Zwarte Zee/eenden, Rosse Grutto, Drieteenstrandlopers, Roodkeelduikers en Jan van Genten. Ook worden er een aantal Bruinvissen waargenomen. Maar nog steeds geen Koningseider. Ook van de rest op het eiland horen we niets. Het blijft angstvallig stil. Dit is geen goed teken. Andre, Jaap, Durk en Vincent Tijdens al die kilometers om fietsen zien we een aantal Bruine Kiekendieven, Blauwe Kiekendieven, Roodborsttapuiten, Witte Kwikstaarten en vier Rouwkwikstaarten, waarvan drie mannetjes en één vrouwtje. Ieder keer lopen we vol goede moed de duinen over om die eend te scoren. Maar hoe verder we naar het westen fietsen hoe minder het wordt met de vogels. Zelfs de Zwarte Zee-eenden zijn op een paar handen te tellen. Ondertussen horen we via via dat de snelboot van kwart over vier al uitverkocht is. Dus dat wordt de veerboot van half zes. Dus we kunnen nog even door. Het wordt kouder en kouder, de zon is al een aantal uren weg, de wind trekt alleen nog maar aan. Het wordt er niet leuker op. Om ongeveer vier arriveren we in de haven en houden we het voor gezien. We leveren de fietsen in en wachten op de rest die met de bus onderweg is naar de haven. Samen gaan we een restaurantje in waar we plan zijn om te gaan eten. Dat idee van het eten gooien we snel overboord. We gaan bier drinken. Dit hebben we wel verdiend na onze Koningseiderdip! Ook Vincent zit een klein beetje in een dip. Hij baalt toch wel een beetje dat hij de enige is die de Koningseider heeft gezien. Ik zou dan ook wel willen balen als ik de enige was :). Na een aantal biertjes lopen we weer richting de boot. Aan boord is het tijd voor een patatje en een frikandelletje. Dan zien we dat Vincent ook hier aan boord het e.e.a heeft geregeld. De Douwes eetkamer. Toch knap van Vincent om de Waddentaxi, taxibusjes, fietsen, Koningseider en een eigen eetkamer te regelen. Toch jammer dat hij dan net de Koningseider alleen voor zich zelf heeft geregeld :)!! Voor de enige waarnemer!! Ps. Vincent, bedankt voor het regelen en nogmaals gefeliciteerd met je mooie nieuwe soort!
2 Reacties
Vincent
29/3/2013 07:06:51 am
Mooi geschreven March!
Antwoord
jacob Jan de Vries
28/4/2013 06:56:21 pm
Mooi verhaal en jammer dat alleen Vincent de enige gelukkige die dag was !
Antwoord
Laat een antwoord achter. |
Berichten 2013Het jaar 2013 in vogelvlucht Archief
Januari 2014
|